Een nieuw vloerkleed in huize Woefeltje, maar of mevrouw daar ook zo blij mee is?

Ooit na lang, lang zeuren hadden Candy en ik vriendlief over gehaald om te beginnen aan een kleed. Het leek ons veel gezelliger en lekker warm aan de pootjes. Vriendlief vond het natuurlijk hartstikke onzin, maar wie hadden er gelijk? Natuurlijk: de dames in huize Woefeltje!

Zo gezegd, zo gedaan en we begonnen met een kleed die we van iemand konden overnemen. Handig voor het geval mevrouw toch liever haar tandjes in het kleed ging zetten in plaats van er lekker op te liggen. Je weet het maar nooit.. Candy was gelijk verliefd. Rondjes rennen op het kleed, rollen en heerlijk liggen. Al haar speeltjes werden gelijk naar het kleed gesleept, zo blij was ze ermee!

Na een tijdje was ik er alleen niet meer zo blij mee. Wel met een kleed, alleen niet met de lange woldraden. Heerlijk zacht, dat wel, maar verschrikkelijk met een hond. Een drama om schoon te maken! Dus moest er een nieuw kleed komen. Een laagpolige, zodat schoonmaken een fluitje van een cent zou worden.

Op de grote wisseldag was Candy een hoopje ellende. Ze wist gelijk dat het mis was en was niet weg te krijgen van het opgerolde kleed. Het nieuwe kleed werd argwanend aangekeken en ze liep er met een wijde boog omheen. Na per ongeluk (haha grapje) een speeltje op het kleed gegooid te hebben zette mevrouw voorzichtig een voetje op het kleed. Na een tweede en derde voetje ontdekte ze dat het toch wel een zacht kleed was. Het testen kon beginnen. Rondjes rennen ging veel beter, stampen met haar pootjes zorgde voor leuke plopgeluidjes en rollen en schuren was ook goed te doen.

YES! Dit kleed is goedgekeurd! Haar eerste liefde is nog steeds niet vergeten. Gelukkig hebben we haar verrast door het kleed neer te leggen op het kantoor. “Woefeltje headquarters” heeft een heerlijk dik kleed liggen. Nu zijn wij allebei graag op kantoor te vinden, maar gelukkig zijn we allebei ook erg blij met het nieuwe kleed in de woonkamer!

 

Liefs, Anne